Bayram

-

 Sabah her kez den erken kalktım,  bayram namazı için abdestimi aldım ve ailemin uyanmasını bekledim saba bayram namazına yetişme koşturmasında onları izler güler , eylenirdim ama hiç bir zaman geç kalmazdık hatta yarım saat erken bile gelmiştik babamın bu acelesini anlamıyordum. Biz geldikten sonra 10 dakika sonra amcam geldi ama gözlerinin altı mosmordu. Beli ki küçük kuzenim amcamı gece uyutmamıştı. Namazda bile amcamın uyuklaması devam etti arada gözleri kapanıyordu. 

Namazı kıldıktan sonra babaannemlerin bayramını kutlamak için onların evine gitti ama küçük kuzenim gece uyumamasına rağmen sabah hala uyanıktı. keşke sadece uyumamakla kalsaydı ama aynı zamanda bağırıp ağlıyordu. 

En sonunda sakinledi amcam kuzenimi bana emanet edip babaannemlerle kahvaltı yapmaya gitti. Küçük kuzenim uyuması için bir çok şebeklikte yapsam bir işe yaramıyordu, hatta onca yaptığım şeye rağmen bana bakmayıp ağlamaya devam ediyordu. En sonunda annem geldi küçük kuzenimi eline aldı ve sallamaya başladı kuzenimin sesi azalıyordu gözleri yavaş yavaş kapanıyordu. O kadar şey  yapmama rağmen küçük kuzenim bir ninniye kaptırdım. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

-
                         ALIŞKANLI     Montaıgne göre alışkanlık çok büyük bir güçtür. Montaıgne'nin bu düşüncesine katılıyorum.  Ama alışkanlık sadece tek basına bir güç değildir. Alışkanlık tekrarlar kazanıla bilecek bir güçtür. Su damlalarının veya denizdeki  dalgaların kayaları yontuğunu hepimiz biliriz fakat su kayayı  nasıl yontar sertliğiyle mi yoksa keskinliğiyle mi , hayır ikisi de değil su  tekrarlarla  kayaları yontar. İnsanlar içinde bu durum geçerlidir. Bir iste uzmanlaşmak için tekrarlar gerekir. Bu tekrarlar ise zamanla alışkanlığa dönüşür. Benim yaptığım şeyde budur. Tekrarlarla yazı yazmada ve noktalama işaretinde kendimi geliştirerek bir alışkanlık haline getirmektir.  Fakat alışkanlık  sadece tekrarlardan ibaret değildir. Zaten alışkanlığı güç yapanda budur. Hiç birimiz ana dilimizi konuşmak için ek bir gayret göstermemişizdir. Bunun sebebi ise alışkanlıkların...
Devamı

Rüya

-
   Gündüz ve gece iki farklı dünya. Biri aydınlığın simgesi, biri karanlığın simgesidir. Gündüz, gerçek hayatı yaşarız , bir şeyler için emek harcarız ; gece, rüya dediğimiz dünyaya geçeriz , hayal gücümüzün en üst noktasına çıkarız. Rüya; o kadar gerçekçidir ki sanki o an oradaymışız gibi korkarız, seviniriz , üzülürüz eğer rüyaya hükme de bilirsek kendi dünyamızı oluştururuz. Ne korku olur ne üzüntü , sadece bize özel olan bir cennet.   Sigmund Freud, ise her rüyanın bir anlamı olduğuna ve ders çıkarmamız gerektiğine inanır.  Carl Jung, düşüncesi ise bütün düşünürlerden farklıdır. Carl Jung her rüya gördüğümüzde farklı evrenler deki bizlerle arketiplerler aracılığı ile onların gözünden gördüğümüze inanır.  Sence rüya hangisi ?    
Devamı

9. Sınıf

-
Arkadaş Mevzun olduğum sınıfta hiç bir arkadaşım okuduğum okulu kazanamadı. Bundan ötürü sınıfımda tanıdığım hiç bir kimse yoktu. 9. sınıfın ilk günü yeni bir çevreye ayak baştım.  İlk hafta Yiğit Yılmaz'la tanıştım ve onun arkadaşlarıyla 4-5 ay sadece Yiğit'lerle oynadım , başka hiç bir kim şeyle konuşmadım zaten çokta konuşmazdım. 10 Kasım günü Atatürk'ü anmak için törene katılmıştım. O gün Yiğit Asaf'la sırada yan yanaydık. Uzun süren gösteriler nedeniyle Asaf'la uzun süren bir muhabbetimiz oldu. Pazarteside uzun süren muhabbetimiz devam etti. Bir hafta sonunda Asaf'la çok yakın arkadaş olmuştuk.  İlk yazılı haftamda da Umutla tanıştım. Yazılılar üzerinden başlayan muhabbetimiz koyulaştıkça yakınlaştık , yakınlaştıkça bir çok ortak yönümüz olduğunu fark ettik. İlk yazılılarım bittiğinde Asaf ve Batu'nun önündeki sıraya geçtim. O zamanlar Umut , Oğul Can'la oturuyordu. O gün beden dersinde Umut , Oğul Can'la tartışması üzerine Umut ani bir kararla ...
Devamı